Osoba prowadząca rozpoczyna modlitwę i wszyscy żegnają się znakiem krzyża: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.Amen.
Następnie przygotowuje obecnych i wypowiada modlitwę:
Nasz Pan, Jezus Chrystus, umarł i zmartwychwstał dla naszego zbawienia, abyśmy żyli Bożym życiem i uczestniczyli w wielkiej radości, której źródłem jest Jego zwycięstwo. Dla podkreślenia wielkości tej niedzieli, która jest uroczystością nad uroczystościami, chcemy spożyć świąteczne śniadanie. Prośmy, aby sam Pan pobłogosławił nasze pokarmy, aby oddalił od nas widmo epidemii i napełnił nasze serca radością.
Módlmy się: Panie Jezu Chryste, Ty w dzień przed męką i śmiercią poleciłeś uczniom przygotować paschalną wieczerzę, a w dniu zmartwychwstania zasiadłeś do stołu z apostołami, aby wraz z nimi spożyć posiłek.
Prosimy Cię, pozwól nam z wiarą przeżywać Twoją obecność z nami podczas wielkanocnego posiłku, abyśmy mogli się radować udziałem w Twoim życiu i zmartwychwstaniu.
Chlebie żywy, który zstąpiłeś z nieba i dajesz życie światu, pobłogosław chleb i wszelkie świąteczne pieczywo na pamiątkę chleba, którym nakarmiłeś słuchających Ciebie wytrwale na pustkowiu, i który wziąłeś w swoje święte i czcigodne ręce, aby go przemienić w swoje Ciało.
Baranku Boży, Ty pokonałeś zło i obmyłeś świat z grzechów, pobłogosław to mięso, wędliny i wszelkie pokarmy, które będziemy jedli na pamiątkę baranka paschalnego i świątecznych potraw, jakie Ty spożyłeś z apostołami podczas Ostatniej Wieczerzy.
Chryste, nasze życie i zmartwychwstanie, pobłogosław te jajka, znak nowego życia, i spraw, abyśmy potrafili dzielić się z innymi wielkanocną radością, a kiedyś weszli na wieczną ucztę w domu Ojca, gdzie żyjesz i królujesz na wieki wieków. W. Amen.
Błogosławieństwo Pokarmów Niedziela Wielkanocna – druga forma
Ojciec rodziny lub przewodniczący zapala świecę umieszczoną na stole i mówi:
Chrystus zmartwychwstał. Alleluja.
Wszyscy odpowiadają:
Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja.
Następnie ktoś z uczestników odczytuje tekst Pisma Świętego. Mt. 6, 31nn.
Bracia i siostry, posłuchajmy słów Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie troszczcie się zbytnio i nie mówicie: co będziemy jeść? co będziemy pić? Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane”.
Po odczytaniu tekstu przewodniczący mówi: Módlmy się.
Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać będziemy te dary, i jak dzisiaj w braciach przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako biesiadników w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Wszyscy: Amen.
Po posiłku ojciec rodziny lub przewodniczący mówi: Uczniowie poznali Pana. Alleluja; Wszyscy: Przy łamaniu chleba. Alleluja.
Módlmy się:
Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radością i podobnie jak dałeś nam pokarm pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje i króluje na wieki wieków. Wszyscy: Amen.
Kilka uwag historycznych na temat błogosławieństwa
Skąd się wziął zwyczaj błogosławieństwa pokarmów. Związany był z błogosławieństwem Baranka paschalnego przed Świętami Wielkanocy. Znakiem bardzo dobrze wyrażającym Chrystusa i jego ofiarę na krzyżu był baranek. W IX wieku przepisy kościelne na zachodzie Europy zabraniały błogosławieństwa baranka w czasie liturgii w świątyni. Innymi słowy nie można było błogosławić żywych zwierząt czy też pokarmów mięsnych w trakcie wspólnej modlitwy wiernych związanej z celebracjami Wielkiego Tygodnia.
Należałoby również przypomnieć, co znaczy słowo błogosławieństwo. Związane jest z chwaleniem, wysławianiem Boga za to co zrobił i czyni w naszym życiu. „Każdy ochrzczony może wypowiadać słowa błogosławieństwa. Niepotrzebna jest do tego specjalna, liturgiczna formuła. Jest to forma modlitwy wstawienniczej. To wzywanie imienia Bożego nad daną osobą, uwielbienie Boga w niej, prośba o opiekę i pomoc. Naturalnym miejscem udzielania błogosławieństwa jest dom. Rodzice powinni jak najczęściej wypowiadać głośno słowa błogosławieństwa nad dziećmi (Gość Niedzielny 13.01.201r.)”. Największym darem Boga dla człowieka było przyjście na świat Zbawiciela Jezusa Chrystusa, dlatego w imię Chrystusa wypowiada się błogosławieństwo.
Wracając to tradycji błogosławieństwa baranka paschalnego czyli wielkanocnego. Istniało bardzo wiele form związanych z tym zwyczajem, wiele różnych modlitw. Na przestrzeni wieków święcono więc baranka, szynkę, kiełbasę, słoninę, całe prosięta i różne ptaki domowe i polne; ser, masło (od pocz. X w.); jaja (od XII w.); chleb, różne ciasta i placki (od pocz. XV wieku); ryby, olej; mleko z miodem (pozostałość po zwyczaju chrzcielnym); wino i piwo; oraz liczne dodatki, jak sól, chrzan, czosnek, pieprz, jabłka i przyprawy ziołowe.
W XIX wiecznej Polsce zwyczaj święcenia pokarmów na stół wielkanocny nabrał jeszcze dodatkowego patriotycznego znaczenia. Podczas zaborów stał się on elementem tożsamości narodowej, a bogate wypełnione jedzeniem koszyki znakiem dobrobytu w Polsce przed zaborami.
