W tym roku Bóg powołał do swojej chwały siedemdziesiąt dwoje naszych parafian. Pamiętajmy o nich w modlitwach!
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju.Amen.

Żyć głębią ducha oznacza akceptować całe życie wraz z jego końcowym etapem - śmiercią. Śmierć zawsze jest kresem życia biologicznego, jest fizycznym procesem rozkładu, destrukcją, wobec której człowiek pozostanie bezsilny. Jest również nicością niespełnionych pragnień, marzeń, życia, egzystencji.
Stare reguły zakonne, np. benedyktyńska albo kamedulska zalecały codzienne wspominanie śmierci. Nie wspominano jednak śmierci, aby trwać w smutku, ale przeciwnie, by żyć świadomie i intensywnie. Gdybyśmy codziennie myśleli, że możemy nie doczekać jutra, przeżywalibyśmy każdy dzień w sposób bardziej świadomy i intensywny.