15 września po Mszy Świętej o godz. 17.00 przeniesiemy figurę (kopię) Matki Bożej Gietrzwałdzkiej do kaplicy przed Bazyliką. 
Najważniejsza spośród licznych kapliczek w Gietrzwałdzie a zarazem skromna w swojej architekturze, jest neogotycka kapliczka, stojąca u podnóża kościoła, po jego stronie zachodniej. Kapliczka objawień została wybudowana w trakcie i w miejscu objawień na wyraźną prośbę Maryi, wyrażoną 6 i 9 lipca 1877 r. Wizjonerki Justyna Szafryńska i Barbara Samulowska otrzymały wówczas dokładne wskazania, jak ma wyglądać m.in. figura w kapliczce. Dnia 8 września miała być poświęcona i umieszczona figura Madonny w kapliczce przy miejscu objawień. Jednak zamówiona figura Matki Bożej nie dotarła na wyznaczony termin do Gietrzwałdu z Monachium. W nocy z 8 na 9 września przetoczyła się burza, która wyrządziła wielu zniszczeń, także przy kościele. Na kapliczkę spadł konar z klonu stojącego obok, złamał wieńczący ją krzyż i spowodował pękniecie całej kapliczki. Następnego dnia kowale wykonali klamrę metalową, opasali kapliczkę.
Dopiero 12 września została przywieziona figura do sanktuarium, a 16 września odbyło się uroczyste poświęcenie i intronizacja figury Niepokalanej Dziewicy. W tym dniu także zakończyły się objawienia. Konstrukcja kapliczki jest prosta, sprowadzona do jednorodnego korpusu, przekrytego stromym dwuspadkowym daszkiem, w którego zwieńczeniu osadzono duży kuty krzyż. W korpusie jest tylko jedna wielka wnęka o łuku ostrym, mieszcząca naturalnej wielkości figurę Matki Bożej, która została zrealizowana według dawnych i tradycyjnych wzorów przedstawiania Maryi w sztuce kościelnej jako Niepokalanie Poczętej (Maryja ubrana w białą suknię i niebieski płaszcz, u góry spięty pozłacaną haftką, swoją lewą nogą deptała wijącego się węża). Poniżej wnęki głównej umieszczono w mniejszej wnęce fragment niezachowanego klonu objawień.
