29 listopada Mszą Świętą o godz. 10.30 pod przewodnictwem bp. Janusza Stepnowskiego rozpoczniemy świętowanie setnej rocznicy poświęcenia naszej myszynieckiej świątyni.
Link do transmisji Mszy Świętej: https://youtu.be/PwB7bOw76UY
Przed wieloma laty nasi przodkowie przyszli na to miejsce, aby Bogu oddać chwałę za tę świątynię. Wiele lat budowano ten kościół. Wiele kosztów wiązało się z jego powstawaniem. Ale łączyła naszych ojców jedna idea – „wznieść Bogu dom, do którego będziemy przychodzili, aby się z Nim spotkać”. Spróbujmy zastanowić się nad znaczeniem tego wyjątkowego miejsca w naszym życiu, w naszej drodze zbawienia.
Nasze drogi powinny prowadzić do świątyni, bowiem to właśnie w niej można odpowiedzieć na pytanie Jezusa: „Za kogo Mnie uważacie?”. Jeśli mamy odpowiedzieć: „Za Syna Bożego, za mojego Zbawiciela i Przyjaciela”, to musimy do świątyni podejść odpowiedzialnie i zrozumieć, czym ma ona dla nas być? Odpowiedź jest dość prosta.
Kościół jest miejscem świętym, w którym mieszka Bóg. Jak pisał św. German z Konstantynopola: „Kościół jest świątynią Boga, dziełem świętym, domem modlitwy, zgromadzeniem Ludu Bożego”. Nie można go więc omijać. Bóg czeka w swoim domu na nawiedzenie, na wyznanie: „Ty jesteś Miłością!”.
Świątynia jest swoistym źródłem. Człowiek przychodzi do niej, aby wzmocnić swoje siły. Większość sakramentów i błogosławieństw jest udzielana w kościele. To w nim człowiek zaczyna swoje życie i je kończy. Do źródła się przychodzi, by z niego zaczerpnąć. Człowiek, który unika tego źródła, staje się coraz słabszy, a jego wiara obumiera. Dla ilu parafian droga do świątyni porosła chwastami? Dlaczego niektórzy latami omijają z daleka kościół? Nie rozumieją istoty źródła. Trzeba je nawiedzać regularnie, a nie sporadycznie. Nikt z nas nie jest źródłem łaski. Chrystus mieszkający w tabernakulum takim źródłem jest!
Dziś dziękujmy dobremu Bogu za ten kościół, dumę Kurpiów. Dziękujmy Bogu za naszych przodków, którzy odmawiając sobie niekiedy wielu rzeczy, wznieśli tę świątynię. Dziękujmy Bogu za to, że możemy się tu spokojnie i pobożnie modlić. Dziękujmy Bogu za stojące tu konfesjonały, w których zawsze otrzymujemy przebaczenie i łaskę. Dziękujmy wreszcie Bogu za ołtarz, z którego otrzymujemy żywego Jezusa w Eucharystii. Niech będzie Bóg uwielbiony!
