Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – zwyczajowo nazywana Bożym Ciałem – to jedno z głównych i najbardziej uroczystych świąt obchodzonych przez Kościół
katolicki. Zostało ustanowione w 1264 roku przez papieża Urbana IV.
Nasza myszyniecka procesja Bożego Ciała może zostać wpisana na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO. Każdy z nas może uświetnić jej przebieg. Prosimy, by jak najwięcej osób przybyło na procesję w strojach ludowych, ponieważ będzie nagrywany film i robione zdjęcia z procesji, które są potrzebne do przygotowania wniosku o wpis. Prosimy też, by wszystkie feretrony i chorągwie zabrano na tę procesję. Na feretronach są umieszczone karteczki, na których prosimy o dane osoby (imię,nazwisko,nr telefonu), która jest odpowiedzialna za udział danego feretronu. Jeżeli pozostaną jakieś wolne my zadbamy, by zabrano je również na tę procesję.
Pamiętajmy, że niematerialne dziedzictwo kulturowe może istnieć i mieć ciągłość tylko wtedy, gdy będziemy dbać o transmisję, czyli przekaz unikalnych wartości. Ten rodzaj dziedzictwa jest przekazywany z pokolenia na pokolenie i ustawicznie odtwarzany przez wspólnoty i grupy w relacji z ich środowiskiem, historią i stosunkiem do przyrody. Dla danej społeczności dziedzictwo niematerialne jest źródłem poczucia tożsamości i ciągłości.
Lista UNESCO chroni dziedzictwo niematerialne
Lista Reprezentatywna Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości jest wykazem praktyk i zjawisk z całego świata, które pomagają ukazać różnorodność dziedzictwa niematerialnego i podnieść świadomość na temat jego znaczenia. Wpisów na Listę dokonuje Międzyrządowy Komitet ds. ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego podczas corocznych obrad. Wnioski oceniane są pod kątem zgodności z kryteriami wpisu opracowanymi przez UNESCO na mocy standardów Konwencji.
Niematerialne dziedzictwo kulturowe oznacza praktyki, wyobrażenia, przekazy, wiedzę i umiejętności – jak również związane z nimi instrumenty, przedmioty, artefakty i przestrzeń kulturową – które wspólnoty, grupy i w niektórych przypadkach, jednostki uznają za część własnego dziedzictwa kulturowego. To niematerialne dziedzictwo kulturowe, przekazywane z pokolenia na pokolenie, jest stale odtwarzane przez wspólnoty i grupy w relacji z ich otoczeniem, oddziaływaniem przyrody i ich historią oraz zapewnia im poczucie tożsamości i ciągłości, przyczyniając się w ten sposób do wzrostu poszanowania dla różnorodności kulturowej oraz ludzkiej kreatywności.
