Kończy się Nadzwyczajny Jubileuszowy Rok Miłosierdzia. Nasza Bazylika była Kościołem stacyjnym, w którym była Brama Miłosierdzia. Mogliśmy w ciągu całego roku uzyskać odpust zupełny. Przez cały rok o godz. 15.00 była wspólnie odmawiana Koronka do Bożego Miłosierdzia. Odbyła się też pielgrzymka do Krakowa, do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, była również pielgrzymka do Ziemi Świętej. W ciągu roku także odbywały się różne rekolekcje, spotkania modlitewne, Seminarium Odnowy Wiary, kurs Nowe Życie... dzięki temu wszystkiemu mogliśmy jeszcze bardziej zgłębiać temat Bożego Miłosierdzia.  

11 listopada przypada 15. rocznica, kiedy to Pan powołał Księdza Prałata Zdzisława Mikołajczyka do swojej chwały. Ksiądz Prałat był bardzo związany z Myszyńcem, mówił:

"Gdziekolwiek jestem, to mnie ciągnie do gniazda. A gdzie to gniazdo? Oj, gniazdo to chyba już w Myszyńcu."

Pamiętajmy w modlitwach o Księdzu Mikołajczyku, módlmy się o wieczną nagrodę w niebie za Jego poświęcenie i ofiarność dla spraw Królestwa Bożego.

• 1 listopada w Bazylice św. Marcina w Myszyńcu miał miejsce Wieczór Uwielbienia ze Świętymi w obecności Jezusa Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Na początku spotkania dzieci w uroczystej procesji wniosły relikwie: św. Jana Pawła II, św. Faustyny, św. Alberta Chmielowskiego, bł. Honorata Koźmińskiego, św. Stanisława Kostki i bł. ks. Jerzego Popiełuszki.Następnie do ołtarza ruszyła procesja dzieci przebranych za ulubionych świętych, każde ze symboliczną świecą – symbolem światła, którym jest Jezus Chrystus. Dzieci z pomocą rodziców trafnie dobrały stroje zgodne  z wizerunkami świętych. Nie zabrakło m. in.: św. Jana Pawła II, św. Stanisława Kostki, św. Huberta, św. Krzysztofa, o. Pio czy Maryi i Józefa. Na twarzy każdego świętego gościł szczery, dziecięcy uśmiech. Na koniec przebrane dzieci otrzymały słodkie upominki.

Podczas tego wyjątkowego spotkania zgromadzeni wierni uwielbiali Boga za przykład życia świętych i prosili o ich wstawiennictwo. Modlitwą śpiewem Wieczór Uwielbienia uświetniła schola „Sursum Corda”.

Milena Nalewajk

Bo Różaniec jest od tego, aby modlić się na całego! Przez cały październik dzieci z naszej parafii w każdy poniedziałek i środę prowadzili modlitwę różańcową w Bazylice. Modlili się, śpiewali i różaniec odmawiali! Brawo za ich gorliwość!

W tym roku Bóg powołał do swojej chwały siedemdziesiąt dwoje naszych parafian. Pamiętajmy o nich w modlitwach!

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju.Amen.

Żyć głębią ducha oznacza akceptować całe życie wraz z jego końcowym etapem - śmiercią. Śmierć zawsze jest kresem życia biologicznego, jest fizycznym procesem rozkładu, destrukcją, wobec której człowiek pozostanie bezsilny. Jest również nicością niespełnionych pragnień, marzeń, życia, egzystencji.

Stare reguły zakonne, np. benedyktyńska albo kamedulska zalecały codzienne wspominanie śmierci. Nie wspominano jednak śmierci, aby trwać w smutku, ale przeciwnie, by żyć świadomie i intensywnie. Gdybyśmy codziennie myśleli, że możemy nie doczekać jutra, przeżywalibyśmy każdy dzień w sposób bardziej świadomy i intensywny.